Telefon Carmen

Juliette

Rozmowa...

czekamy na połączenie

Juliette

- Carmie... - Juliette miała zachrypniety głos - Carmie.. mam do ciebie prośbę. Przyjedziesz po mnie?

Juliette

- Na posterunek policji - powiedziała niewyraźnie - Ale wcześniej zajdź do Billa do baru. Weź od niego 2 aspiryny i niech wyciśnie sok z 2 cytryn, jednego grejpfruta i 1 pomarańczy. Niech wleje to do butelki i przywieź mi, błagam. Mam kaca jak stąd do Tokyo. Samochód do kasacji. Nic mi nie jest - uzupełniła wszystko z cichym jękiem

Juliette

- Carmie.. błagam.. ciszej... - Julie złapała się za głowę - miałam mały wypadek... wjechałam w sklep... Odwieziesz mnie do domu?

Juliette

- Sama się puszczam.. zazwyczaj - powiedziała cicho - Nie zapomnij o soku i aspirynie. Ja umrę bez tego... I mozesz wziać moją torbę? Jadę do siebie.

Juliette

Rozmowa

- Carmen? Co to znaczy ze nie ma cię i nie bedzie w Podwiazce?

Juliette

- CO ZROBIŁ?! - pełen niedowierzania zbulwersowany głos - Na mózg mu padło? Chorobliwą zazdrosć się leczy. Braku poczucia humoru niestety nie da rady. O moja głowę się nie martw. Jesteś u rodziców? Przyjadę do Ciebie. Jak się czujesz?

Juliette

- A on to niby mister universe? - warknięcie - Przepraszam Carmie. To moja wina. To wszystko moja wina.. I nie jesteś pusta, pamiętaj o tym.

Juliette

- Będę. Niedługo. - rozłączyła się

Juliette

ROZMOWA

Oczekiwanie na połączenie.

Juliette

- Przyjedziesz do mnie? Jestem w domu. Wszystko załatwione. Jutro o 14 wylatujemy.

Juliette

- Nie ma problemu. Kończe pakowanie. Ty już się spakowałaś?

Juliette

- To wstawiam herbatę, bo zimno - śmiech. - Właź od razu. Drzwi są otwarte.

Juliette

SMS

Temat nie istnieje.

Martin

Sms:

Jakoś tak tęskno za Tobą.... Mam nadzieję, że bawisz się dobrze w Paryżu. Życzę wam udanej wycieczki. Pozdrawiam. Z gorącymi uściskami.

Martin

Martin

Sms:

Ciesze się bardzo. Jak wrócisz to może byśmy się spotkali? Porozmawiali trochę? Może udałoby nam się coś naprawić... U mnie stara bieda, jak zwykle jestem okropnie zalatany, tutaj tez się wiele pozmieniało. Marika zniknęła. W dodatku jest w ciąży, ale to nie temat na sms. Nie smutaj, powinnaś się dobrze bawić a nie myśleć o mnie. Chciałem jedynie abyś wiedziała, że wciąż Cię mocno kocham pomimo wszystkiego co zaszło w Podwiązce. :*

Martin

Sms:

Carmen nie masz mnie za co przepraszać, to raczej ja powinienem przeprosić za wszystko. Jeżeli będziecie wracać wcześniej daj znać wyjadę po was z Normanem na lotnisko. Będziesz pracować? Och to musisz mi wszystko opowiedzieć. Widzę, ze mamy bardzo dużo do obgadania;) I ja Ciebie również mocno kocham, a teraz dość tych słodkości, póki co baw się dobrze. Do zobaczenia:*

Martin

Sms:

Dobrze będę czekał na wieści od Ciebie. Jeżeli Norman się zgodzi to też siądę z nim na skype, będziemy mogli chwilę ze sobą porozmawiać. Więc jeżeli już coś to do wieczora. My zawsze jesteśmy grzeczni. Buziaki.

Juliette

SMS

Norman zazwyczaj krzyczy rano. Przynajmniej zanim wypije kawę. Razem w łóżku? Cóż.. nie podejrzewałam ich o TAKIE skłonności, ale... kazdy ma swój gust, prawda? To wiele tłumaczy. Choćby to ze go nie było na skype. Widocznie nigdy nie miał zamiaru na nim być. Miał ciekawsze zajacia. Bywa. A Martin się ucieszył że już jesteś?

Juliette

Oczekiwanie na połączenie

Carmen

- Julie? O Julie - westchnęła smutno.
- Byłaś u fryzjera? Jak wyglądasz?

Juliette

- Co to znaczy że cię uderzył? - pełen chłodu głos.

Carmen

- Uderzył mnie w policzek - zirytowany glos ,o xD

Juliette

- Co to znaczy że cię uderzył? - powtórzone pytanie z groźnym pomrukiem w głosie - Dlaczego? I w ogóle jakim prawem?! - ton mocno zdenerwowany.

Carmen

- Martin nie przyjechał na lotnisko. Więc musiałam sama jechać. Pojechałam do Podwiązki i Bill powiedział, że Martin i Norman są upici w Pakamerze. Poszłam tam i Norman się obudził i zaczął mi robić awanturę. Co gorsza Martin zamiast mnie obronić stanął po jego stronie - smutny głos

Juliette

- Awanturę o co? - chciała ustalić pewne fakty. Jej irytacja rosła z każdą chwilą. Upici? Mogłam się domyśleć. - Carmen zacznij od początku. Pojechałaś z lotniska do Podwiązki. Bill powiedział ci ze są upici w pokoju Normana. Co się tam stało, do cholery?

Carmen

- Potem weszłam BEZ PUKANIA - podkreśliła te słowa - i Norman się obudził. Zaczęła mnie wyzywać od idiotek i jakim prawem tam weszłam. Że mnie nie lubi i toleruje tylko ze względu na Martina. Potem Martin na chwilę się obudził i poparł Normana. A potem znów zasnął. Norman wytargał mnie za włosy na korytarz tam uderzył w policzek, że nie mam prawa tu przebywać i poszedł - wyjaśniła wszystko prawie łamiącym się głosem

Juliette

Syknięcie
- Weszłaś bez pukania.. - powtórzyła dziwnym głosem - Carmen gdzie ty teraz jesteś?

Carmen

- W korytarzu przed drzwiami Normana - burknięcie pod nosem.

Juliette

- Co tam robisz? - głos wzniósł się drapieżnie

Carmen

- Czekam aż któryś wyjdzie bo nie chcę im przeszkadzać pukaniem - wyjaśniła spokojnie. Trochę zdziwiona tonem Julie

Juliette

- A po co czekasz? - nieco drapiezny ton nadal sie utrzymał.

Carmen

- Żeby dać Martinowi sok i się z nim przywitać i przeprosić za tą sytuację z rana - powiedziała jakby to było oczywiste dla wszystkich

Juliette

- Carmen... - głos Juliette zawisł w powietrzu - Odstaw ten cholerny sok. Najlepiej jak najbliżej drzwi, zeby wlazł w niego nogą gdy będzie wychodził. I wyjdź. Jedź do domu. Napij się kawy. Zjedz śniadanie. Jeżeli chodzi o przeprosiny, to ja się nie wtrącam. Twój wybór - głos Juliette był skalkulowany i chłodny, pełen zimnej i niebezpiecznej drapieżności słyszalnej w każdym wymawianym słowie. - Ale jestem przekonana, ze nie musisz sterczeć pod tymi drzwiami jak jakaś cholerna posłuszna suka, którą sobie dobrze pan wychował! - zakończyła wywód mocno podniesionym głosem.

Carmen

- D...dobra - w tym samym czasie postawiła sok na podłodze pod drzwiami.
- Tylko nie denerwuj się - -powiedziała uspokajająco - Julie...mogłam zostać z Tobą - słychać dźwięk ciągniętej walizki na kółkach

Juliette

- Mogłaś - krótkie stwierdzenie - Ale wróciłaś. Dobrze...- powiedziane troszeczkę spokojniej - A teraz posłuchaj mnie. Rozejrzysz się za jakimś mieszkaniem. Chyba, ze chcesz by ojciec znów siedział ci ciagle na głowie. Rozejrzysz się za mieszkaniem. Ja jeszcze dziś przefaksuję do adwokata upoważnienie dla Ciebie. Spróbuję zabookować dla siebie lot na jutro. Jeżeli nic się w twojej sytuacji nie zmieni, to pojutrze wylecimy do NY, rozumiesz? Zadzwonię do ciebie pozniej Carmen. Muszę załatwić kilka spraw. - zamyślenie w głosie - Acha. Idź na uczelnię i odbierz swój indeks. Potwierdź uczestnictwo w zajęciach. Chciałabym, zebys zaczęła te studia Carmen - nie znoszący sprzeciwu ton - To zrobi dobrze zarówno mnie jak i Tobie. W porządku?

Carmen

- Jasne - westchnęła.
- Mieszkanie, uczelnia i NY. Dobra. Zaraz pójdę do jakiegoś biura nieruchomości. Myślę, że niewiele się zmieni. Uważaj na siebie - pożegnała się i rozłączyła

Juliette

SMS

Cieszę się. A kawę wypiłaś? Wink

Ciesz się chwilami wolności. Niedługo cię zaprzęgnę do ciężkiej pracy to nie będziesz miała czasu Razz

Martin

Sms:

Och Carmen. Do czego to doszło. Wybacz za to całe zajście i nerwy Normana. Powiedź co Ci strzeliło do głowy wchodzić do jego pokoju bez pukania? Przecież wiesz jaki on wyczulony jest na tym punkcie. Spotkamy się niebawem. Jak tylko doprowadzę się trochę do ładu, zajrzę do Ciebie. I ja Ciebie kocham. Trzymaj mi się tam ciepło. Wszystko sobie wyjaśnimy. Ja myślałem dosłownie, ze to sen. Koszmar...