Telefon Juliette

Juliette

- Nie ty? A twoje zachowanie świadczyło o czymś zupełnie innym. Powiedziałam ci ze ja go już nie potrzebuję. Przestałam go potrzebować w chwili gdy... - wciągnęła powietrze ze świstem. - Czy ty się słyszysz? Zastanawiasz sie czasem co mówisz, Ponury? - westchnęła ciężko - Jeżeli to właśnie chcesz zrobic to jakie ja mam prawo do powstrzymania cię? Zastanów się trochę czasem.

Norman

Norman westchnął ciężko - Z tobą.... - zazgrzytał zębami - Pytam się ciebie o zdanie w tej sprawie. - pociągnął gładko - Chcesz zerwać stosunki z szefostwem czy nie? - postawił ją przed zabawnym dylematem.

Juliette

- Ze mną...? - uniosła brew. To prawie dało się wyczuć. - Co ze mną...? - ciągnęła - Czy ja chcę? Nie. Ja nie chcę. I dobrze o tym wiesz, ty draniu. - nerwy jej puściły. - Ale nie pozwolę żebyś się mną bawił. Ach nie.. przepraszam.. Ty po prostu zapomniałeś... - roześmiała się gorzko. - Dlaczego dzwonisz, Ponury? Nudzisz sę? Znów chcesz powiedzieć mi coś miłego po czym nie śpię po nocy uśmiechając się, tylko po to zeby przez kolejne dni mnie kompletnie ignorować? Nie. Ignoruje się kogos z premedytacją. A ty po prostu zapominasz o sprawach dla ciebie nieistotnych - sarkazm w jej głosie przepełniony był żalem - Po co dzwonisz? Tak naprawdę...

Norman

- Z tobą mam przegrzebane, wiesz?! - warknął cicho - Bo... Nie ważne! Nie będę się tobie tłumaczyć, nie mam takiego obowiązku. - powiedział oschle. Nawet jak chciał po takim rozwoju rozmowy nie mógł sie zdobyć na cieplejszy ton - Nie masz się czym ekscytować. Dzwonię tak jak mówisz... Z nudów. - uśmiechnął się pod nosem - Bo cholernie się nudzę w Podwiązce kiedy zabrakło tej jedynej inteligentnej kobiety. Ale... O czym ja mówię... Przecież i tak zaraz zapomnę... - mruknął ironicznie - Nie masz się czym przejmować. Wcale.

Juliette

Cisza. Przerywana niespokojnym oddechem. A potem śmiech. Prawdziwie szczery śmiech. Najpierw cichutki, potem głośny i dźwięczny.
- Ekscytować? Skarbie.. Moją większą ekscytację budzi... No nie jest ważne co.. - parsknęła. - Ponury... - chichot nad którym próbowano zapanować - Twoje tak rzadkie komplementy mają siłę i subtelność armaty.- rozbawiony głos już bez irytacji - Na sklerozę mogę przepisac ci tabletki. I faktycznie. Masz.. jak to powiedziałeś? Przegrzebane... Aż tak bardzo ci z tym ciężko?

Norman

Zacisnął usta czekając aż Juliette przestanie sie śmiać - Mówiłem że masz sie nie ekscytować? Ale ty nie możesz... Musisz się śmiać. Tobie nie można przetłumaczyć niczego na poważnie. - urwał znów kiedy chichotała. Zastukał o podłokietnik podenerwowany - Z tego co o tobie wiem nie masz dyplomów ukończenia studiów medycznych, no ale mogę się żałośnie mylić. - zaczekał chwilę i dokończył - Tak. Jest mi z tym niezmiernie ciężko. Otaczają mnie idioci. - wyznał nagle rozbawiony

Juliette

- jesteś niedostatecznie poinformowany Skarbie- powiedziała cierpko - Studiów medycznych nie mam, ale po farmacji mogę wystawiać recepty na niektóre leki. na psychoteropy nie licz, ale na cos tak prostego jak lek na sklerozę owszem - stwierdziła ostrym tonem, który po chwili złagodniał - Nie zauważyłeś żwe śmieję sie zazwycza kiedy coś mnie rozbawi? Skoro twierdzisz, zę nie mozna mi nic przetłumaczyć na poważnie, to po co się ciągle męczysz i próbujesz? - usmiechnęła się pod nosem - Ciężko ci z idiotami czy z tym że masz ze mną przerąbane? Przyznaję, ze w tym miejscu nieco się pogubiłam... Jadłeś coś? - nagłe pytanie.

Norman

- Nie mów do mnie skarbie kotku... - mruknął pod nosem - Psychotropy mi nie potrzebne. Wystarczy że zajrzę do baru i już. - wzruszył ramionami - Nie zauważyłem... Jakoś przedtem nie... - zamyślił się jak to ująć najlepiej - Mniejsza z tym. Próbuję bo ktoś musi. - parsknął śmiechem - Przez twoje rude włosy nie wszystko dochodzi do mózgu od razu. - przemilczał jej pytanie i przystąpił do następnego - Jadłem. Dużą pizzę. Wypiłem również kawę i kilka kieliszków wódki. Taka codzienność. Coś jeszcze?

Juliette

- Nie mów do mnie kotku, Misiu.- odgryzła się - Nabawiłam się alergii na koty. Odczep się od moich rudych włosów. - warknęła - Poza tym juz nie są rude - z premedytacją wprowadziła go w błąd - Teraz jestem blondynką. Jak mniemam to według ciebie bardziej bliższy mi stan. - westchnęła teatralnie. - Cieszę sie że nie zapomniałeś o jedzeniu. To byłaby strata dla swiata gdybyś padł. - powiedziała starając sie utrzymać powagę. - Nie odpowiedziałeś mi. - zauważyła. - i nie, ponury. To nie jest tłumaczenie się, więc nie podciągaj tego pod to. Ciężko ci ze masz ze mną przerąbane czy ciężko ci w otoczeniu idiotów?

Norman

- Pofarbowałaś się na blond? O szkoda.... - teraz mógł jej odpowiedzieć na pytanie które przed nim postawiła. Odpowiedź znalazła się sama - Trudno. Blond kojarzy mi się tylko z jednym tak więc nawet to że.... Zamieniłbym z tobą od czasu do czasu słowo już mi nie pomoże. - pokiwał głową - Tak, była by to niepowetowana strata. Do kogo ty biedna kobieto miałbyś pretensje? No nic. Coś jeszcze?

Juliette

- Długo jeszcze zamierzasz tak..- westchnęła - Nieistotne. Maszprawo. Widocznie też się zaliczam do grona idiotek skoro myślałam że to co powiedziałęś wtedy, u mnie... Myślałam, że miało znaczenie - rezygnacja w głosie - Mniejsza z tym. Widocznie się myliłam. Jak widać rude włosy nie pomogły. Powinnam była urodzic się blondynką. Skoro już nawet jedno słowo od czasu do czasu zamienione ze mną ci nie pomoże, to... Nie masz raczej powodów żeby ze mną rozmawiać, prawda? - drżący głos. Bynajmniej nie złośliwy. Urywany oddech dawał nieznaczny pogłos.

Norman

- Juliette... - zawiesił na moment głos - Ty nigdy... Przenigdy nie zrozumiesz mojego poczucia humoru... Nie widzę po prostu takiej możliwości. To dla ciebie jednak za dużo... - roześmiał się głośno - Nie. Nie będę już ci dziś zawracał głowy i tak... Masz przerąbane ze mną prawda? Do zobaczenia. - rzucił i rozłączył się.

Carmen

SMS:

Hej Julie
Co u Ciebie ? Dawno już nie gadałyśmy. Martwię się o Ciebie.Wszystko ok?
Carmen ;**

Carmen · Wysłany: Pią 10:05, 19 Mar 2010 Temat postu:

sms:

Julie co się z Tobą dzieje? Nie dajesz znaków życia. Zrobiłam coś nie tak?
Martin mi się oświadczył dzisiaj ^^ Odezwij sie..proszę.
Carmie