Okolice jeziora

Dea

- Jesteś niemiły Embry - upomniała go wzdychając cicho. - Nie znasz go nawet dobrze a jesteś niemiły. - spojrzała spode łba. Cassie zniknęła jej z oczu, zaś Dea dopiero teraz zarejestrowała ten fakt. Rozejrzała się nerwowo
- Gdzie jest Cassie? - zapytała z nutką paniki w głosie, kręcąc się w kółko

Embry

- Przepraszam - burknął. Pociągnął lekko nosem.
- Tam , z Markiem - skinął głową w odpowiednią stronę. Czy ten mu zawsze musi przeszkodzić? Razz

- Ale mówiła,że ma być cicho bo rozmawiamy - uśmiechnął się lekko - nie jest Ci zimno? - spytał troskliwie. Wyciągnął rękę żeby dotknąć jej policzka i sprawdzić temperaturę ale cofnął rękę twierdząc,że Dee pewnie nie chce żeby ją dotykał. A nie chciał pogorszyć sprawy

Dea

- Nie przepraszaj, tylko myśl odrobinę zanim coś powiesz - stwierdziła wzruszając ramionami. Na wzmiankę o Marku obróciła się szybko we wskazaną stronę, lecz mimo uporczywego wpatrywania w to miejsce czekoladowych oczu, nie mogła go dojrzeć. Nie zauważyła gestu Embry'ego zaniepokojona wypatrując Cassie
- Nie, nie jest mi zimno, ale dziękuję za troskę - powiedziała roztargnionym głosem.
- Mógłbyś się nie chować po krzakach jak dzikus? - powiedziała nadal nie spuszczając wzroku z miejsca, w którym rzekomo był drugi wilkołak.

Embry

- Ale jakby jednak było Ci zimno to mów - uśmiechnął się do niej delikatnie.
- Nie martw się o nią...nic się jej nie stanie - uspokoił ją i spojrzał w krzaki .
- nawet nie wiesz jak się stęsknilem za Tobą - westchnął patrząc na nią rozmarzonym wzrokiem pełny miłości,uczucia.

Dea

- Jeżeli będzie mi zimno to powiem - parsknęła śmiechem - Wiem, ze nic jej nie będzie. Z Markiem jej nic nie grozi. Po prostu stęskniłam się za nią. - uśmiechnęła się lekko, lecz zaraz potem zmarszczyła czoło
- Nie mów tak. Zaczynamy od początku, tak? Więc nie było żadnych nas Embry. nie było ciebie i mnie. Dopiero się poznaliśmy. I nie patrz tak na mnie - mruknęła

Embry

- Dobrze - niby się uśmiechnął ale na prawdę go to męczyło.
- Cassie też się pewnie stęskniła. Bedziecie miały dla siebie teraz dużo czasu - włożył ręce do kieszeni spodni.

Cassie Ordian

Dea

- Co mnie cieszy - skwitowała z uśmiechem. - Poświęcałam jej zbyt mało uwagi, a traz mam szanse to nadrobić. - okręciła się wokół własnej osi. Spojrzała kątem oka na Embry'ego
- Jaka ona była? - zapytała nagle z napięciem w głosie.

Embry

- Cassie? Grzeczna - wzruszył ramionami. Obracał w dłoni jakiś kamień,który miał piękne kolory.
- Pomijając to,że sprowadziła mi do domu dwa szczury i kurę to było ok - zaśmiał się na wspomnienie kiedy odkrył w jej pokoju szczury i kurę

Dea

Zachichotała w odpowiedzi lecz po chwili na jej buzię wróciło napięcie.
- Nie Cassie. Ona. Tamta. Jaka była? Jakie były one wszystkie Embry? - zapytała z naciskiem.
Wskazała głową skałkę i usiadła pierwsza, naciągając na pupę kurtkę Marka.

Embry

Spiął się i usiadł na przeciwko niej. Mógł się domyśleć,że ona i tak wie.
- Dee - zaczął niepewnie - ja...przepraszam - spuścił wzrok - nie mam nic na swoje usprawiedliwienie ale wiem,że to był złe. I wcale mi się to nie podobało - westchnęła zerkając na jej twarz na chwilę

Dea

- Kłamiesz - powiedziała bez cienia złości. Stwierdziła fakt - Kłamiesz a obiecałeś mi nigdy nie kłamać. Podobało ci się to. Wiem przecież - westchnęła - I nie prosiłam o przeprosiny a o to byś mi powiedział jakie były, kim były, kim są i kim będą. - wciągnęła głęboko powietrze.

Embry

- Dea to mi się nie podobało i nie kłamię - spojrzał jej teraz w oczy .
- Ana, z resztą ją widziałaś,to jest jakaś tam córka ojca Lee czy coś tam - wywrócił oczami - a Nad to ją poznałem kiedyś na plaży. Pisze książki - westchnął.
- I na prawdę nie kłamię. Obiecałem Ci to. To co mówiłem nie ma znaczenia. BO co miałem im powiedzieć? Wiesz,nie podobało mi się bo w głowie siedzi mi ktoś inny więc wybacz? - prychnął i zawiązał sobie trampka

Dea

- Kochałam się z Markiem. - powiedziała patrząc na jezioro - Chciałam. Podobało mi się. Nie zmusił mnie do tego, to raczej ja zmusiłam jego. Kocham go. Kocham go jak przyjaciela, którym jest. Jest i zawsze będzie częścią mojego życia czy ci się to podoba czy nie - jej głos był pełen spokoju i łagodności. - Uważam że powinieneś wiedzieć. Tak po prostu jest fair. Wiedząc to możesz w pełni zastanowić się czy nadal chcesz mnie poznawać, czy też wolisz nie.

Embry

Kiedy usłyszał pierwszą część jej wypowiedzi zacisnął dłonie w pięści.
- Dobrze - westchnął - jeśli chcesz żeby był częścią Twojego życia to dobrze. Nie mam prawa Ci tego zabraniać albo się sprzeciwiać - spojrzał jej w oczy i wyjął swoją dużą dłoń żeby ona mogła tam płożyć swoją.
- Chcę Cię znów poznać niezależnie od tego co zrobiłaś bo ja też nie jestem święty a mimo to dałaś mi drugą szansę - wciąż patrzył w jej czekoladowe oczy.

Dea

- Cieszę się - uniosła kąciki ust w nieśmiałym uśmiechu. Przypomniała sobie jego dotyk i miękkie włosy, które lubiła przeczesywać palcami. Przypomniała sobie jego uśmiech po przebudzeniu.
Tęskniła za tym.
Tęskniła bardzo.
Westchnęła i zatopiła się w jego spojrzeniu.
- Embry.... - zaczęła ale nie dokończyła.

Embry

- Tak? - spytał z delikatnym uśmiechem i wciąż patrzył jej w oczy. Nie pewnie ujął jej dłoń i pogładził ją swoją drugą dłonią. Więc jej dłoń była teraz w jego dwóch. Miała zimne ręce a Embry chciał ją choć trochę ogrzać. Nie mógł pozwolić żeby zachorowała

Dea

- Nie nic. - stwierdziła spoglądając na jego dłonie. Nie zabrała swojej. Jego były przyjemnie ciepłe.
- Dlaczego tu przyjechałeś? - zapytała patrząc mu w oczy.

Embry

Nie mogłem już znieść choćby godziny więcej bez Ciebie - ucałował delikatnie i czule jej dłoń.
- Musiałem Cię zobaczyć i sprawdzić czy jest wszystko dobrze - powiedział cicho jednak na tyle głośno żeby usłyszała.

Dea

- Dlaczego? - zapytała nie spuszczając z niego oczu
Odgarnęła mu drugą dłonią grzywkę z oczu.
- Jesteś okropny - zaśmiała się - Okropny...

Embry

- Czułem,że coś jest nie tak.Nawet nie odbierałaś telefonu - uśmiechnął się kiedy odgarnęła mu wlosy z czoła.
- Poza tym...bez Ciebie wszystko było takie szare i bez sensu - głaskał kciukiem delikatnie jej dłoń.
- Okropny tak? - wolną dłonią połaskotał ją po talii

Dea

- Okropny - zachichotała
- Wiesz, ze mam łaskotki a jednak mnie łaskoczesz - mruknęła nie odsuwając się jednak.
- Przecież miałeś nowe kredki - wywróciła oczami z niewinną minką.

Embry

- Nie poruszaj już tego tematu - przysunął się do niej i łaskotał ją teraz obiema dłońmi. Położył ją na swoich kolanach i łaskotał patrząc na jej roześmianą twarz

Dea

- Przestane go poruszać jak powiesz mi wszystko - zaśmiała się i wyrwała mu
- I nie odwracaj kota ogonem. Chcę wiedzieć w czym były lepsze ode mnie. I nie łaskocz mnie - pogroziła mu palcem.

Embry

- Co chcesz wiedzieć? - westchnął ciężko i teraz tylko gładził jej talię i plecy.
- Dee w niczym nie były lepsze. Jesteś jedyna w swoim rodzaju. Nikt nigdy nie będzie lepszy - powiedział to szczerze i patrząc jej w oczy

Dea

- Chcę wiedzieć wszystko - mruknęła - Od początku do końca.
Usadowiła się wygodnie. ona na serio chciała wiedzieć. Nie było nawet możliwości naściemniania jej.

Embry

- Proszę Cię... - wywrócił oczami - po prostu byłem tak wściekły,że nie umiałem się powstrzymać.Musiałem się wyżyć - westchnął i wtulił nos w jej włosy - szczegółów nie będę mówił - mruknął przesuwając dłońmi po jej brzuchu

Dea

- Będziesz -powiedziała ostro - Powiesz mi każdy szczególik. - zabrała jego ręce ze swojego brzucha
- A powiesz bo chcę wiedzieć. Następnym zaśś razem jak sie wściekniesz to idź porąb drewno. Przynajmniej pozytek z tego bedzie jakiś.

Embry

- Jak sobie życzysz - to do tego drewna było xd - Dee co mam Ci opowiadać? Wiadomo co się działo. Nie chcę do tego wracać - ale widząc jej minę tylko wywrócił oczami.
- Kiedy pobiegłaś zła po prostu poszedłem do góry i ona tam stała. Zaczęła się do mnie zalecać i potem wrzuciłem ją na łóżko - wywrócił oczami. Trzymał ją mocno żeby nigdzie mu nie poszła - ale to było straszne Dee. Nie chcę o tym pamiętać. Chcę pamiętać tylko Ciebie i Twoje ciało i całą Ciebie - przesunął nosem po jej szyi wdychając jej śliczny zapach

Dea

- Będziesz tak robił ilekroć będę zła? - uniosła brew. Odsunęła głowę odsłaniając szyję. Jego nos na jej skórze zostawiał gorące smugi, które z luboscią czuła.
- Podlizujesz się - zamruczała

Embry

- nieee , wtedy pójdę rąbać drzewo -wyszczerzył się i złożył delikatny pocałunek na jej karku a potem na szyi i za uchem.
- Wcale się nie podlizuję - objął ją delikatnie za brzuch i kreślił na nim różne wzroki. Wtulił ją w siebie. Chciał żeby przy nim mogła czuć się bezpiecznie.

Dea

Zamruczała cicho. Nadal ją do niego ciągnęło w sposób niebywały.
- Oczywiście że się nie podlizujesz... I z całą pewnością pójdziesz rąbać drewno - rzekła z powątpiewaniem. - Biorąc pod uwagę, ze ledwie się znamy a ty już całujesz mnie po karku... - parsknęła śmiechem.

Embry

Zaśmiał się cicho i oparł tylko brodę na czubku jej głowy.
- Biorąc pod uwagę,że dopiero się poznaliśmy chcesz znać wszyskie szczegóły - pogłaskał ją po policzku. Znał ją chyba na pamięć więc nawet nie patrząc trafił na jej zarumieniony policzek od wiatru pewnie bo trochę wiało.

Dea

- Bo ja jestem ciekawskie stworzonko - zaśmiała się -Poza tym wiesz... - zawiesiła głos - Dziewczyna lubi o facecie wiedzieć wszystko tymczasem sama dla niego pozostać zagadką... żeby się nie znudził za szybko - wytknęła język

Embry

- Tak? Mała Wiedźma - zaśmiał się i znów ją połaskotał.
- Może Ci kiedyś pokażę - uśmiechnął się łobuzersko ale potem chciał się stuknąć w głowę - doobra tego nie było, przepraszam - wywrócił oczami a potem zrobił oczka szczeniaczka żeby się nie wściekała

Dea

Podłapała to jak pies wietrzący zwierzynę
- Pokażesz co? - zmrużyła oczy bynajmniej nie wściekła -Nie wiem w zasadzie co więcej mógłbyś mi pokazać... Jeszcze... Widziałam już wszystko. Nawet to jak pieprzyłeś inną. Nie wiem czym jeszcze mógłbyś mnie zaskoczyć - westchnęła zmysłowo ocierając się o niego. Mała żmijka... Chciała go podenerwować? Chciała go otumanić? Jasne że chciała! Chciała żeby pełzał u jej stóp i żałował po tysiąckroć. Ale powoli... Bez pośpiechu. Na to przyjdzie jeszcze czas.

Embry

Takiej Dei jeszcze nie znał. Sam nie wiedział czy to dobrze czy źle.
- Dee nie używaj wulgarnych słów - zaśmiał się - Dee nie mówmy już o tym - przesunął ustami po jej karku na końcu swojej drogi zatoczył kółeczko językiem a w zasadzie mialo wyjść serduszko.

Dea

Otrząsnęła się z jego dotyku, jednak na jej twarzy gościł uśmiech.
- Nie lubisz jak mówi się że się kogoś pieprzy? Dlaczego Embry? - zamruczała odwracając się do niego. Oparła dłonie na kamieniu po obu stronach jego bioder i nachyliła się ku niemu włosami łaskocząc go w czoło.
- Słowa. To są jedynie słowa Embry. Czy przeszkadzałoby ci zerżnięcie mnie tu, na tym kamieniu, tylko dlatego ze powiedziałam "Zerżnij mnie" zamiast " kochaj się ze mną"? Czy to znaczy że gdybym powiedziała "Zerżnij mnie" to nie rozebrałbys mnie z tych wszystkich ciuchów, nie dotknął drżącymi palcami i nie musnął miękkimi wargami rozpalonej skóry moich piersi? - szeptała oddechem drażniąc płatek jego ucha. - Cóż.... - odsunęła się nagle - Wielka szkoda w takim razie - westchnęła prostując się.

Embry

Przełknął głośniej ślinę bo takiej Dei jeszcze nie widział.
- Kto powiedział że bym tego nie zrobił? - wsunął dłoń pod jej bluzkę i głaskał delikatnie jej brzuch. Jasne,że gdyby tak powiedziała to od razu by to zrobił.
- A chciałabyś żebym Cię rżnął na tym kamieniu? - dziwnie się czuł mówiąc tak do niej bo stwierdził,że pewnie zaraz na niego naskoczy,że ma się tak nie odzywać itp. Z resztą dla niego to była dość duża różnica między rżnięciem a kochaniem się. Niby to tylko słowa ale mają znaczenie. Przesunął ustami po jej szyi i złożył delikatny pocałunek przy jej obojczyku.
- Przepraszam - szepnął jej cicho do ucha

Dea

- Przepraszasz? - roześmiała się zbliżając twarz do jego twarzy - Za co? - musnęła ustami jego brodę, po czym lekkimi muśnięciami skierowała się ku jego szyi i w stronę ucha.
- Za to że mnie nie zerżniesz czy za to że byłeś ostatnim dupkiem? - wyszeptała mu do ucha i przygryzła je lekko, zaś po chwili odsunęła się jakby nigdy nic i zaczęła przyglądać się falom na jeziorze.