Apartament Luciana Perettiego

Luciano

[zdjęcia później]

Luciano

/Początek

Luciano siedział w swoim salonie. Brzdąkał coś na gitarze. Zadzwonił telefon. Luciano odebrał. Porozmawiał chwilę z dziewczyną po czym rozłączył się. Nareszcie! Pomyślał wesoło i poszedł do kuchni. Sprawdził cz ma ja czym poczęstować. Jako Włoch był bardzo gościnny. Wyjął na talerzyk ciastka i poszedł do salonu położył je ładnie na stoliku. Ogarnął trochę w salonie po czym Usiadł na kanapie. Znów zaczął coś tam brzdąkać. Zaczynała go nachodzić wena. Cieszył się że jego mini zespół zaczyna powolutku funkcjonować.

Selene

/Szpital w Forks

Dziewczyny zatrzymały się pod apartamentowcem, do którego prowadził adres podany przez Luciana.
- Tak, to tutaj - spotkamy się za jakiś czas. Wyślę ci wiadomość, byś po mnie przyjechała, a potem pójdziemy na jakieś zakupy - odezwała się wesoło. Poprawiła rozpuszczone, czarne włosy po czym spojrzała na nogę. No wreszcie mogę założyć but - wciągnęła krótkiego glana na nogę.
- Tak lepiej. A teraz życz mi powodzenia - pocałowała kuzynkę w policzek i wysiadła z samochodu.
Spokojnie, wolniutko poczłapała do budynku i wyszukała właściwy adres. Kiedy stanęła przed drzwiami, wzięła głęboki oddech i zadzwoniła do drzwi.

Luciano

Słysząc dzwonek do drzwi przestał grać. Wziął swą ukochaną w rękę i podszedł do drzwi. Otworzył się po czym uśmiechnął się szeroko.
- Pani Selene Carter? Proszę - powiedział robiąc przejście w dość dużym przedpokoju gdy dziewczyna weszła postanowił się przedstawić.
- Nazywam się Luciano Peretti. - powiedział i skłonił się lekko. Nadal ze swą ukochaną w ręce pokierował dziewczynę do salonu. Usiadł na kanapie.
- Ma pani jakiekolwiek doświadczenie? - spytał spokojnie kładąc gitarę obok.

Selene

- Dzień dobry, miło mi pana poznać - faktycznie było jej bardzo miło. Tym bardziej, że mężczyzna nie rozstawał się z gitarą i miał iście wygląd prawdziwego fana rocka i metalu. - Proszę mi mówić po imieniu - dodała, siadając naprzeciwko niego, w wygodnym fotelu
- Cóż, jeśli o doświadczenie chodzi nie powiem, miałam okazję śpiewać w amatorskim zespole metalowym, nawet udało nam się nagrać kilka piosenek, można je znaleźć w internecie - uśmiechnęła się.

Luciano

Pokiwał głową próbując przypomnieć sobie lokalizację swojego laptopa. Miał nadzieję że umie śpiewać, bo w sumie przyjąłby choćby za sam widok.
- Możesz coś zaśpiewać? -spytał spokojnie. Miał nadzieję że będzie umiał się z nią grać. Cieszył się że zdążył nastroić swoją gitarę.

Selene

- Znajdę dla pana demo z zespołem, by był jakiś ogląd dogrania się do pełnego składu - wyjaśniła. - Zaśpiewać? Nie ma problemu. Hmm, umie pan zagrać A Tout Le Monde zespołu Megadeth? Wystarczy trochę podkładu i jakiś riff. Chyba, że ma pan inne propozycje znanych piosenek?

Luciano

Wziął swą ukochaną w ramiona xD Najpierw przypomniał sobie chwyty przymykając oczy i jeżdżąc palcami po gryfie. Po chwili doszło też bicie. Grał bardzo dobrze wybraną piosenkę dziewczyny. Uwielbiał grać na gitarze. Jednak próbował koncentrować się na jej śpiewie. Głos miała ładny, w sumie idealny jak na ten rodzaj muzyki.

Selene

Dziewczyna wsłuchała się w muzykę, która płynęła dzięki grze Luciana, po czym czekała, aż jego partia się skończy i będzie mogła wejść ze swoim wokalem. Jak zwykle śpiewała z wyczuciem, cóż... A Tout Le Monde było w końcu jedną z jej ulubionych piosenek. Kiedy było trzeba pokazała pazura w głosie, kiedy łagodniej, to śpiewała łagodniej. Chciała pokazać się z jak najlepszej strony wokalnej Smile

Kiedy skończyli uśmiechnęła się nieśmiało do Włocha.

Luciano

Z wielką niechęcią przestał grać. Odłożył delikatnie swą kochankę ^^. Jeszcze chwilę milczał.
- Mi się podoba. Jeżeli chodzi o studio o należy ono do mnie, lecz jest w trakcie remontu. Chce by była lepsza akustyka. Możliwe że resztę zespołu poznasz niebawem. Muszę się z nimi skontaktować, ja będę wraz z Tobą na wokalu i oczywiście gitarze. Mam jeszcze basistę, perkusistę i możliwe że jeszcze gitarzystę. - powiedział spokojnie. Wziął swoją kostkę, którą co prawda rzadko grał i przewracał nią w ręce. Uwielbiał grę na swojej kochance. Ileż to musiał znieść by w końcu móc grać normalnie, nie chowając się po garażach...

Selene

Kochanka lol xD :*

- Miło, że się pan przekonał. Nie śpiewałam już dosyć dawno szczerze mówiąc, chyba że do siebie - zaśmiała się ponuro. - Jak się domyślam, jest pan z Włoch. Znam trochę ten język, więc nagrania w tym języku również nie sprawiałyby mi żadnego problemu - powiedziała, po czym trochę zmieniła pozycję, by noga ułożyła się jeszcze lepiej.
- Będę mieszkać w Seattle, więc chyba to nam tylko ułatwi współpracę. nie mam rodziny, nikogo na utrzymaniu, żadnych zobowiązań... mogę się poświęcić dla muzyki, by pokazać, że naprawdę mogłabym się sprawdzić.

Luciano

- Jaki tam pan. Po prostu Luc - powiedział wesoło i też usiadł wygodniej.
- Ta pochodzę dokładnie z centrum Włoch - odpowiedział spokojnie. Słysząc że będzie niedaleko mieszkać i uśmiechnął się lekko.
- A gdzie zamierzasz mieszkać? - zapytał spokojnie. Studio miało być dwie ulice dalej. Widząc że ma coś z nogą w sumie ucieszyło go to, nie będzie musiała się przemęczać.

Selene

- Będę mieszkać u kuzynki, jakieś 20 minut stad, liczyć drogę przebytą piechotą. Choć w moim stanie trzeba doliczyć dodatkowy czas, ale spokojnie - uśmiechnęła się - dochodzę do formy. W tej chwili zadzwonił jej telefon. Odebrała połączenie, okazało się, że dzwoniła osoba z motelu. Musiała załatwić kilka spraw związanych z motelem. jedna myśl przebiegła jej przez głowę i przygryzła wargę.
- Przepraszam, sprawy zawodowe. a dokładniej ich koniec - wyjaśniła. Wystukała pospiesznie jednego smsa.
- Cieszę się, że mam okazję spróbować sił w tym, co kocham najbardziej. Poza tym... macie już jakieś teksty?

Luciano

-Studio jest dwie ulice dalej - odpowiedział podając czemu pytał. Słysząc telefon uśmiechnął się lekko.
- Spokojnie - powiedział i wziął swoją kochankę w ręce. Myślał jakby ją nazwać... Myślał tak, bawiąc się strunami, gdy usłyszał pytanie odłożył gitarę. Zanurkował za kanapę, gdzie stał mały stoliczek. Gdy znalazł kilka tekstów pokazał je dziewczynie*
- To są dwa, nie mamy tylko jeszcze nazwy dla zespołu - powiedział spokojnie, jednak trochę tym zmartwiony.

-----

teksty lacuna coil = Closer i Spellbound

Selene

Dziewczyna przejrzała teksty i przed oczami miała już pewną historię.
- Ten jest świetny - wskazała na jeden z tekstów. - Tell me who you are... - dobrała sobie własną melodię do tego. - Tak, bardzo mi się podoba i jest... naprawdę jakby wyjęty z życia. Z sytuacji, która dopada tak nieoczekiwanie - zamyśliła się. - Nazwa zespołu? Hmm, nie mam pojęcia. Pomyślmy... - naprawdę zaczęła si ęzastanawiać.

Luciano

Złapał gitarę i do jej melodii dodał parę chwytów. Wyszło nieźle. Uśmiechnął się wesoło.
- Hm, chwilowo nie mam pomysłu... - coś mu jednak świtało. Ta żeby nazwa była wyjątkowa i łatwa do zapamiętania. Zamyślił się. Niestety nic mu do głowy nie przychodziło.

Selene

- Hmm - pochyliła się , patrząc gdzieś w kąt, obracając w dłoni telefon. Słuchała pobrzękiwania gitary, zastanawiając się nad nazwą. - Krążymy wokół tej nazwy i krążymy... Tworzy nam się spirala bez celu, wnętrza, pusta...

Luciano

Zamyślił się nadal brzdękając coś na gitarze. Słuchając jej słów tylko jedno przyszło mu na myśl.
- Co powiesz na Lacuna Coil? - zapytał spokojnie. Jakoś go tak olśniło. Uśmiechnął się wesoło. Nazwa pasowała. Spojrzał na nią pytająco i wesoło zarazem.

Selene

- Lacuna Coil <lol2> ? Pusta spirala... Chwytliwe, łatwe do zapamiętania. Może być, tak, podoba mi się - uśmiechnęła się. - Wiesz, tak sobie rozmyślam i... moze udało by się supportować nam Coldplay w Seattle. To za trzy tygodnie, dalibyśmy radę przygotować kilka piosenek. Mamy już dwa teksty, można wykorzystać kilka tych, które sama kiedyś napisałam, nawet mamy już dema. Powstały z mojej inicjatywy i nie będzie problemu z prawami autorskimi. Jak myślisz, chyba warto spróbować? Mielibyśmy dobry start supportując tak bardzo znaną grupę.

Luciano

Zamyślił się. Tak, to był pomysł.
- Całkiem niezły pomysł! Tylko czy się zgodzą... Postaram się załatwić by studio było gotowe jak najszybciej a w trzy tygodnia na pewno zdążymy - powiedział z wesołym entuzjazmem. Wziął telefon i napisał szybko sms do osoby nadzorującej. Gdy dostał odpowiedź uśmiechnął się wesoło.
- Za kilka dniu mamy już studio - oznajmił triumfalnie

Selene

- Świetnie! Jako support nie musimy dużo zagrać, kilka raptem utworów, z tego co wiem nikt przed nimi jeszcze nie gra! Moglibyśmy spróbować załatwić sobie miejsce - Selene aż promieniała, wczuwajac się w sytuację. bardzo się wszystkim przejeła i... bardzo chciała się sprawdzić i wraz z chłopakami zawojować rynek muzyczny. Oczy jej błyszczały, gdy pomyślała o karierze w zespole, o własnych tekstach, mozliwości ich przedstawienia...

Luciano

Zamyślił się.
- Z kim by się skontaktować... - powiedział do siebie i zamyślił się. Wziął do ręki telefon. Przeszukiwał listę kontaktów. Nie wiedział zbyt do kogo dzwonić.

Selene

- w gazecie, gdzie jest reklama koncertu, podano adres do biura organizacji koncertu. Tam powinien być ktoś, kto mógłby nam odpowiedzieć, czy daliby radę nas zaangażować, czy nie - uśmiechnęła się, przypominając sobie, jak wraz z Jovanem przeglądała prasę.

Luciano

Znów zanurkował za kanapę. Wyciągnął gazetę i wystukał numer. Zadzwonił. Odebrała jakaś sekretarka. Porozmawiał z nią dłuugą chwilę. Zakończył rozmowę z uśmiechem.
- Selene...Za dwa dni mamy przesłuchanie ! - powiedział wesoło . Cieszyło go to jak cholera.

Selene

- Nie?! - zdumiała się, że udało się ich umówić w tak krótkim czasie. jednakże, zadowolona była niesamowicie.
- Trzeba się skontaktować z chłopakami i zmontować jakieś piosenki na szybko - zauważyła. - Nie mamy piosenek jeszcze jako tako. Trzeba się będzie szybko zabrać do pracy!

Luciano

Uśmiechnął się wesoło.
- Na przesłuchanie potrzebujemy dwóch. Na koncert jakoś 4- 6 damy radę - powiedział wesoło. Wiedział że się uda. Dwa teksty były. Melodia też. Wystarczyło tylko zagrać kilka razy by było okey.

Selene

Będziemy się musieli jakoś dograć. Mam nadzieję, że reszta nie będzie mieć nic przeciwko mojemu udziałowi. Dałeś mi sporo nadziei, wiesz? - powiedziała ciszej, nadal z uśmiechem na twarzy.
- Mam nadzieję, że nie wylecę tak szybko, jak się dostałam.

Luciano

uśmiechnął się szelmowsko i skłonił lekko.
- Do usług - powiedział wesoło. Słysząc o tym że mogłaby wylecieć wywrócił oczami.
- Wątpię. Masz naprawdę świetny wokal. Będę Ci pomagał - dodał i posłał jej pocieszający uśmiech.
- Muszę Cię poznać jak najszybciej z chłopakami- zamyślił się. Przypomniało mu się że dziewczyna ma problemy z nogą - a jakby nas przyjęli...Dałabyś radę na nogę? Zawsze można coś wymyślić... - powiedział z zapytaniem w czach

Selene

- To zaledwie stabilizator. Obecnie chodzę o kuli, ale za kilka dni powinnam już być samodzielna - odpowiedziała spokojnie.
- Próby jak próby, a jeśli nam się uda, to na sam występ będę już w pełni sił - zapewniła mężczyznę.
- Co do wokalu... chętnie skorzystam z pomocy. Nie miałam okazji ćwiczyć porządnie już kilka lat.

Luciano

Pokiwał głową.
- To dobrze. - powiedział wesoło.
- Moim zdaniem musisz trochę się rozśpiewać. Przynajmniej przed przesłuchaniem. Później to trochę poćwiczymy i będzie dobrze - zapewnił ją wesoło. Wiedział że będzie dobrze.

Selene

- Jesteś niesamowicie optymistycznie nastawiony. Mam nadzieję, że masz rację - odwzajemniła uśmiech. Czuła, że naprawdę mogą zostać świetnymi kumplami, a im dalej posunie się ich znajomość i współpraca, tym będzie lepiej. Widziała w nim pasję i zapał, niezrównaną miłosć do muzyki i chęć tworzenia. Wiedziała, że nie jest to facet, który łatwo rezygnuje ze swoich marzeń i planów. I podobało jej się to!
- Czy reszta też jest z Włoch, czy to taka zbieranina pasjonatów? - zapytała nagle. - w ogóle to jak mają na imię?

Luciano

Uśmiechnął się słysząc jej słowa.
- nie wszyscy. Cristiano jest Włochem. To mój dobry kumpel. Uczył mnie grać, w swoim garażu. On pomógł wybrać mi najlepszą kochankę - powiedział żartem. Zastanowił się chwilę co by jeszcze powiedzieć.
- Reszta ma bardzo różne pochodzenie. A oprócz mnie i Cristiano jest jeszcze trzech. - powiedział spokojnie nie mówiąc jej jedna jak się zwą. Jak ich pozna to się dowie i o! xD

Selene

<lol2>

- Sami faceci... jak ja sobie z wami poradzę? - powiedziała wesoło. - No nic, jakoś sobie dacie ze mną radę. Ostrzegam, nie jestem taka łagodna na jaką wyglądam. Chciałeś kogoś szalonego, to go masz. Jeszcze za mną nie będziecie mogli nadążyć - mrugnęła do niego.

Luciano

Zaśmiał się wesoło.
- Zobaczymy...Tylko ze ja za nich nie ręczę. Mają trochę bardzo nierówno pod sufitem. Z resztą, ja też - powiedział wesoło. Spojrzał na swą ukochaną gitarę.
- Masz może pomysł na imię dla niej? - spytał żartem patrząc na gitarę.

Selene

- Może spesa? Z łaciny to nadzieja. Oczywiście dodałam swój koniec by lepiej brzmiało. A nadzieją gitara jest, bez niej trudno by było osiągać cel i spełniać marzenia - odpowiedziała, drapiąc lekko swoją bliznę na ręce.

Luciano

Wsłuchał się w jej słowa.
- Święte słowa. Wiesz, ja miałem przejąć firmę mojego ojca. Zawsze mnie do tego uczono lecz ja kochałem gitary. Uczyłem się potajemnie aż umiałem perfekcyjnie grać. Zbuntowałem się rodzicom, ponieważ chcieli bym zapomniał o gitarze, moim życiu. Po naprawdę długie kłótni w końcu pogodzili się z tym. - Powiedział biorąc do rąk gitarę.
- Ona jest moją pierwszą i raczej jedyną gitarą elektryczną. Mówię na nią ze jest moją kochanką ponieważ wiele godzin spędziłem w garażu kumpla z nią. Można nawet powiedzieć że bardzo rzadko się z nią rozstaję - powiedział z sentymentem w głosie. Przejechał palcami po gryfie... Uwielbiał na niej grać. Tyle wspomnień związanych było z nią..

Selene

- Mówisz o tym, jak inni chcieli ingerować w twoje życie. Ja mam dokładnie to samo. Od zawsze wiedziałam, że kiedyś przejmę rodzinny motel i faktycznie, poszłam na zarządzanie, by nauczyć się fachu jak najlepiej i przejęłam obowiązki właściciela. Ale to nie było tym, co chciałam robić. Marzyłam o podróżach, przyjaciołach, ze śpiewam się kryłam, bo i tak wszyscy wiecznie marudzili. Ty chociaż masz gitarę, a ja? A ja nie mam niczego.

Luciano

Uśmiechnął się do niej.
- Teraz masz mnie i resztę chłopaków. Rozwiniemy Ci skrzydła ! - powiedział wesoło by podnieść ją na duchu. Z resztą pewnie tak będzie bo wiedział że dziewczyna ma talent. A z nim i resztą na pewno się rozwinie. Nie ma nawet innej opcji xD

Selene

<buahaha, jestem pod ścianą Razz

>

- Chciałabym bardzo. W sumie... nic mnie nie trzyma już w Forks, motel przejmuje mój wuj. Może w końcu zacznę żyć tak, jak chcę i znajdę szczęście? Otrzymałam drugie zycie, muszę poświęcić je na zmiany i robienia tego, w co wierzę i co kocham! Koniec walki ze sobą. Wiele straciłam, ale to nieważne. Mogę zyskać równie wiele. Widać to, o co zabiegałam i czego chciałam kiedyś spełnić się nie mogło. Moze jestem stworzona po to, by własnie nie zyć jak inni, tylko robić coś szalonego i z pasją?

Luciano

- Tak trzymać ! Wiesz gdybym ja się nie zbuntował byłbym jakimś nadzianym gburem... - powiedział wesoło. Nadal miał swą ukochaną w ramionach xD Uśmiechał się wesoło. Wiedział że musi poznać ją z resztą. Nie wiedział tylko kiedy.
- Eh... Życie potrafi być piękne - poweidział wesoło.