Klify

Amelia

-Wiesz Alex ...
Ale nie dokończyła bo się poślizgnęła i spadała z klifu. Zamkneła oczy. to nie może być koniec
Czuła strach przed uderzeniem w tafle wody. Czuła się wolna ale i przepełniona strachem

Gość

Alex popatrzyła na nią i zaraz za nią skoczyła. Wampiry były doskonałymi pływakami więc nie bała się w ogóle skoku ani kontaktu z wodą

Brendon

Na widok wampirzycy warknął głośno i miał na nią skoczyć gdy nagle blondynka zniknęła. Szybko wyskoczył z krzaków i odepchnął wampirzycę w bok...Nie przepadał za nimi. Skakał ze skały na skałę cały czas jednak lądująć na nogach. Możnaby było powiedzieć, że gonił się z czasem. W końcu odbił się od skały i złapał dziewczynę w locie. Zamknął oczy i upadł na plecy ochraniając ją swoim ciałem. Poturlał się po piasku aż wylądował w wodzie. Podniósłgłowę i wypluł piasek. Spojrzał na dziewczynę. Był przemoiczony.
- Brendon... - rzekł spokojnie uśmiechając się.
Spojrzał na wysoiki klif.
- Nic Ci nie jest?...

Amelia

Nagle poczuła że ktoś ją łapie w locie. Otwożyła oczy dopiero gdy czuła się bezpieczna.
-Co? Jak?
Była zdezoriontowana. Zobaczyła że chłopak jest mokry uratował mnie
-Amelia. Dziękuję Ci.
Wstała szybko i się rozejrzała za Alex.
-Alex!-krzyknęła.
Nagle doszło do niej że chłopak obok to wilkołak. Spojrzała na niego trochę wystraszona

Gość

Co ? - zapytała stojąc za nią z lekkim uśmiechem. Sama była cała mokra po czym przeniosła złowrogi wzrok na stojącego nieopodal wilkołaka.

Brendon

Także wstał i podszedł do dziewczyny. Spojrzał na klif przez przemoczone włosy.
- Na przyszłość polecam inne zajęcia.
Uśmiechnął się i zaczął się rozglądać za pijawką. Jeśli chodzi o niego mogła nawet zginąć.

Amelia

Spojrzała w stronę dziewczyny. Zobaczyła w jej oczach wrogość.
-Oh Alex tylko nie atakuj.
Spojrzała na chłopaka.
-Dziękuję Ci Brendon za uratowanie. A co do innych zabaw to akurat lubię takie ryzyko ale nie chciałam spaść.
Przypomniały jej się słowa dziewczyny co do La Push.
-Ah nas tu nie powinno być. Jesteś wilkołakiem więc czemu mnie uratowałeś?

Gość

Alex nic jej nie odpowiedziała. Jeżeli tylko zajdzie potrzeba zrobi to bez żadnych skrupułów. Dalej obserwowała psa, zważała na każdy jego nawet najmniejszy ruch.

Brendon

Wzruszył ramionami.
- Dla mnie pół-wampir to nie to samo co wampir.
Także spoglądał złowrogo w stronę wampirzycy. Westchnął.
- Racja...nie powinno was tu być. Gdy znajdzie się tu sfora ja wam nie pomogę. - zaczął - Mogę ewentualnie was stąd wyprowadzić najszybszą drogą.
Spojrzał znowu na wampirzycę:
- Tobie nic nie zrobię...
Znowu uśmiechnął się do Ameli.

Amelia

Dziewczyna widziała zachowanie koleżanki.
-Może my już pójdziemy..
Spojrzała na chłopaka zdziwiona jego słowami.
-Nic mi nie zrobisz? Też jestem w jakiś sposób wampirem.
Spojrzała wystraszona na Alex.
-Lepiej chodźmy nie chce spotkać się ze sworą. Słyszałam co nie co o wilkołakach

Gość

Popatrzyła na chłopaka odgarniając włosy do tyłu - Nie wątpię. Raczej bez obstawy byś sobie nie poradził - stwierdziła. Sama nie miała za bardzo nic przeciwko wilkołakom i innym stworzeniom ale zawsze musiała się bronić. Popatrzyła na Amelię

Brendon

Westchnął cicho.
- Nie radzę przez las... Wyprowadzić was?
Dalej naciskał bo interesowała go osoba Ameli.

Amelia

Spojrzała na chłopaka.
-Mam motor na plaży. Nie mogę bez nie wrócić.
Spojrzała to na chłopaka to na Alex.
-Mam nadzieję że nie żucicie się sobie do gardał. Ja nie wiem za dużo o niechęci obajga.
Spojrzała na wilka.
-Nie odpowiedziałeś mi czemu akurat mnie byś nie skrzywdził.

Brendon

Spojrzał na Amelię:
- Ja nawet do samych wampirów nic nie mam, ale mamy to w naturze.... poprostu nie lubimy się i tyle.,..Były wyjątki.
Spojrzał na nie:
- Może jesteście tymi wyjątkami - zaśmiał się cicho.

Gość

Popatrzyła na chłopaka - Jaką mamy pewność że nie zaprowadzisz nas do swoich towarzyszy a potem zrobicie sobie ucztę ? - zapytała. Nauczyła się nie wierzyć takim jak on, ale może to był wyjątek ?

Brendon

Spojrzał na nią z leciutkim uśmiechem.
- Gdyby tak było nie ratowałbym jej - sporzał na Amelię. - A powiedziawszy szczerze ze sfory nie znam nikogo.
Po chwili dodał:
- Wędruję sam...

Amelia

-My już na prawdę pójdziemy.
Spojrzała na chłopaka a potem podeszła do Alex.
-Nie wiem jakie wy macie te niechęci. Ale nie widzi mi się spotkanie z innymi wilkami na prawdę. Dziękuję za propozycję pomocy ale my już pójdziemy.
Amelia skierowała swoje kroki w stronę plaży

Gość

Alex popatrzyła na chłopaka, może rzeczywiście nie kłamał? POdbiegła do Alex - Chyba wpadłaś mu w oko - zaśmiała się

Brendon

Zaczął iść powoli obok Ameli.
- Zaufajcie mi... - zaczął - Znam ten las jak własną kieszeń.

Amelia

Spojrzała na Alex potem na zostawionego chłopaka w tyle a raczej idącego już obok niej
-No co Ty? To wilkołak.
Zaśmiała się na samą myśl o tym chociaż przystojny to był

Brendon

Westchnął i bardzo szybko pobiegł gdzieś. Zamierzał na nie poczekać przy jej motorze.

//Plaża

Gość

Popatrzyła na Amelię - No zdarzają się wyjątki - zaśmiała się i spojrzała na chłopaka - Tak przystojny - powiedziała do niej z lekkim uśmiechem

Amelia

Amelia popatrzyła na chłopaka który odbiegł od nich.
-Wiesz Alex ja mało wiem o nich i ogólnie o wampirach też.
Dochodziły do plaży. Amelia zobaczyła Brendona przy jej motorze.

//plaża

Gość

Alex patrzyła przed siebie aż jej oczom znowu ukazał się chłopak.

//plaża

Gość

Po dość długim czasie Camille podniosła się i ruszła do rezerwatu.

/Ulica

Gość

Przybiegł w postaci wilka nad klif. Popatrzył w dół po czym przemienił się w człowieka i usiadł sobie na klifie, rozmyślał nad wszystkim nie miał tutaj jeszcze żadnych znajomych.

ZMNIEJSZ AVATAR I ZDJĘCIE W PODPISIE. Inaczej własnoręcznie je wywalę
by ALice C.

Sara

//chata Sary

Ubrana ciepło weszła na klify. Ktoś sobie siedział. Westchnęła cicho. I tyle było z jej samotni. Skretyniały wilk. Kolejny. Nagi. Musiał tu przybiec w postaci wilka i się przemienić. Co za kretyni. Poczuła zazdrość. Im przynajmniej było ciepło. Spojrzała na swoją zagipsowaną rękę i usiadła sobie na uboczu zrezygnowana.

Blanka

/dom Blanki

Szła i zobaczyła najpierw gołego chłopaka. jakby Adaś, czy coś w tym stylu... Wariactwo. A potem kobietę z zagipsowaną ręką. Poczuła się jak na targu, za dużo ludzi jak na to miejsce. Chciała spokojnie i grzecznie przejść. Wiatr rozwiał jej ciemne włosy niczym płomień świeczki. oj jak ona tego nienawidziła... Opatuliła sie an wszelki wypadek grubą, flanelową koszulą, pod która miała golf.

Sara

Przysnęła. Mimo wiatru przysnęła. Wina cholernych proszków. I spadła. Na łapkę. Miodzio. Natychmiast się obudziła i zaklęła siarczyscie.
- O przepraszam - powiedziała zauważając kobitę jakąś. Też zakutaną jak na Alasce albo Arktyce. Znaczy się normalne babsko.

Blanka

Wystraszyła się aż.
-Nie ma za co. Wszystko w porzadku?- podeszła lekko zaniepokojona. Usnąć na stojąco to trzeba umieć... oj trzeba.

Sara

- Tak. - syknęła. Ręka bolała - Nie bierz proszków przeciwbólowych. Nigdy. Przenigdy. Szczególnie takich jakie ci da jakiś szowinistyczny konował w szpitalu - powiedziała z nutką sarkazmu. - Jestem Sara. Sara Raven.

Blanka

-Postaram się zapamiętać.- kucnęła obok niej.
-Blanka Cortez. Mogę jakoś pomóc?- uśmiechnęła sie już spokojniejsza, temperatura ostudziła jej radość z wyjazdu.

Sara

- Ta Blanka od Adama? - zapytała po czym zdrową rączką pacnęła się w czółko - Przepraszam. Po prostu La Push jest takie małe. I wszyscy gadają. GŁupio wyszło... W każdym razie miło poznać - wyciagnęła rękę - Nic mi nie jest. Po prostu niezdara ze mnie.

Blanka

No i podupadła an duchu.
-Nic się nie stało i tak, ta Blanka od Adama. To co tam ciekawego o mnie wiesz?- uśmiechnęła się szeroko i co! usiadła obok niej.

Sara

- Gratuluję. Słyszelismy o zaręczynach - uśmiechnęła się przyjaźnie. - Właściwie niewiele. Adam zamknął pysk na dobre i tylko się uśmiecha na wszelkie pytania. Za to pozostała część "rodziny" kłapcze ozorami. Ale oni tez nie wiedzą zbyt dużo. Poza tym że stwierdzili, ze stracił dla ciebie głowę. - wzruszyła ramionami.

Blanka

-Fajnie... Nie wiedziałam, że mężczyźni to, aż tacy plotkarze. On i ta jego rodzina.- spojrzała na wodę rozbijającą się o klify. Pokiwała tylko głowa na myśl o plotkującym Gaspardzie. Oj... to wydawało się prawdopodobne.

Sara

- Posluchałabyś obu moich braci, a słowo plotka zyskałoby nowy wymiar - przewróciła oczami - Ale nie martw się. Plotkują jedynie w swoim gronie. I też nie na wszystkie tematy. Co jak co, ale bywają cywilizowani. Zostałaś uznana za śliczną a Adam za szczęściarza. I tyle. - skrzywiła się próbując podrapać rękę pod gipsem jakimś patykiem - Jak to cholerstwo swędzi...

Blanka

-Lepiej sie drapie wodą z piaskiem, tak robiła przynajmniej moja siostra. - zaśmiała się przypominając sobie Amelię bawiącą się gipsem i jej grafitii. Troszkę spochmurniała an chwilę.

Sara

- Woda z piaskiem.... - zamyśliła się - Jakos niekoniecznie mnie to przekonuje. - zasmiała sie - Cos się stało? - zauwazyła, ze blanka jakoś zmarkotniała.

Blanka

-Nie. Nic. Wieje mi po uszach, nie lubię tego.- uśmiechnęła się szeroko.
-Mogę mieć niedyskretne pytanie?- ciekawość ją zżerała czy Sara też jest wilkołakiem.