Klify

Gość

- Mam czas i chęci - uśmiechnął się i od tak wziął ją na ręce.
- Bo zaśniesz na stojąco - uśmiechnął się

Gość

Zanim się zorientowała, ze wisi w powietrzu, było troche za późno
- Puść Jaaack.. - rozkazała, lecz jej słaby ton nie sprawił takiego wrażenia, jak chciała. Chcąc nie chcąc, mając nikłą nadzieję, ze posłucha, w między czasie wolała nie spaść, więc oplotła ręką jego szyję i oparła glowę o ramię chłopaka. Dużo tym ryzykowała, bo choćby odleceniem w każdej chwili...

Gość

- Zaniosę Cię do auta - szybkim krokiem poszedł w stronę samochodu i włożył ją na przednie siedzenie. Odpalił auto i ruszył w stronę Forks.

/ Forks

Marika Knight

/ Obrzeża miasta / Ulica

Auto podjechało niemalże pod same klify. Zapłaciła taksówkarzowi i wysiadła spokojnie z auta. Kiedy odjechał, rozejrzała się zaciekawiona i zaczęła się wspinać. Szła powoli i z ostrożnością. Nie chciała sobie zrobić niepotrzebnej krzywdy. Kiedy w końcu znalazła się na samej górze oniemiała. Widok był imponujący dla osoby, która była tu pierwszy raz. Podeszła do samej krawędzi i przysiadła sobie tak iż jej nogi teraz zwisały w dół. Złożyła sobie ręce między udami i spoglądała w dół lustrując wzrokiem, wzburzone fale rozbijające się o skały. Miała nadzieję, że choć trochę uda jej się odstresować i zapomnieć o wielu rzeczach. - Gdyby życie było takie łatwe... Nikt nie mówił, że będzie Mariko. - poczęła gadać sama do siebie jak wariatka.

Marika Knight

Siedziała sobie cicho. Lekko machała nogami. Wsadziła sobie ręce do kieszeni kurtki. Zastanawiała się nad pewną rzeczą. A jak bym teraz skoczyła, ciekawe jak długo spadało by moje ciało nim uderzyłabym o wodę? Raczej nie miałabym szans na ratunek.. Ale czy właśnie nie o to mi chodzi? Skończyć ze sobą... Nim ktokolwiek by się zorientował byłoby już za późno... To takie proste wystarczy się odepchnąć i po krzyku.. . Poczęła się leciutko przesuwać w przód. Patrzyła obłędnym wzrokiem w głębiny wody. Skoczyć? Nie skoczyć? Skoczyć? Nie skoczyć? .... Ciągle jej przemykały przez głowę te słowa. Zatrzymała się w bezruchu. Utkwiła swe ciężkie spojrzenie w jakimś martwym punkcie.

Lucas · Gość

/Dom Lucasa

Lucas podjechał pod klify samochodem. A teraz na pieszo pomyślał i wyszedł n adrogę zaczął iść ku górze rozmyślajac przy tym. gdy wszedł na "szczyt" zaczął się rozglądać. Ładne miejsce pomyślał i zobaczył jakąś dziewczynę na brzegu klifu co ona chce zrobić? zaczął ją obserwować i zbliżył się o kilka kroków.

Marika Knight

Przesunęła się w przód o następne kilka milimetrów jak by nieświadomie. Nie wiedziała, że ktoś ją obserwuje. Zachowywała się jak w jakimś transie. Wszystko było jej jakby obojętne. Czerń wody niemo przyciągała ją do siebie, nawoływała cichą pieśnią. Życie jest takie krótkie. Jeden źle pociągnięty sznurek i wszystko pęknie jak bańka mydlana.. Myślała zasępiona.

Lucas · Gość

I chłopak się zaniepokoił. Podszedł do dziewczyny z boku żeby jej nie przestraszyć i odezwał się miłym i uprzejmym tonem.
- Proszę pani, wszystko w porządku? - spytał patrząc na nią.

Marika Knight

Wolno przekręciła lekko głowę w stronę dochodzącego głosu. W końcu spojrzała na niego pustym wzrokiem. Jej spojrzenie nie wyrażało nic poza spustoszeniem i żalem. Kiwnęła lekko głową jak by wracając do rzeczywistości, lecz nie odsunęła się od krawędzi klifów. - Nic nie jest w porządku, nic. - rzekła cicho i znów popatrzyła w pustą przestrzeń przed siebie.

Lucas · Gość

Uklenknął przy kobiecie.
- Nazywam się Lucas...Może mógłbym pani jakoś pomóc? - spytał nadal nie zmieniając tonu. Nie wiedzieć czemu martwiło go to. Nie chciał żeby ów kobieta coś sobie zrobiła przez jakiś problem. Każde życie jest cenne pomyślał.

Marika Knight

- Marika. - rzuciła tępo. - Tak, może, jeśli zdoła Pan pozmieniać moje życie, wymazać stare rany, zmienić mnie wtedy Pan mi pomoże, ale nie da się tego zrobić... - westchnęła ciężko i spuściła głowę.

Lucas · Gość

- Jaki tam Pan, mów mi po prostu Lucas - poiwedział wesoło i usiadł koło niej.
- A co się takiego stało? jeśli można wiedzieć _ spytał spokojnie. Wiele razy robił za psychologa.

Marika Knight

- Lucas.., no dobrze. - wzruszyła ramionami. - Lucasie, moje życie to jedno wielkie bagno. - Nie zagłębiała się w swej wypowiedzi. Nie potrafiła się przed nikim otworzyć. Dusiła swe emocje w sobie. - Taki mój marny żywot, cóż poradzić. - pochyliła się lekko w przód.

Lucas · Gość

Zauważył jak się pochyla.
- Czemu bagno? - spytał trochę się gubiąc.
- Muszą być zawsze jakieś pozytywne strony - dodał pocieszająco. Nadal bacznie ją obserwował.

Marika Knight

- Dobre, dobre. - prychnęła rozbawiona. - Nie ma dobrych stron, zawsze są te złe, cholernie pieprzenie złe strony. Co nie zrobię, czego się nie dotknę, do kogo się nie odezwę... Wszystko się wali, sieję spustoszenie, ranię ludzi i to ma być dobre? - popatrzyła na chłopaka krzywo.

Lucas · Gość

Zamyślił się na chwilę. Nie wiedział jak jej pomóc.
- Wątpię że tak jest - powiedział miłym głosem i uśmiechnął się do niej ciepło.
- Ja jeszcze jestem cały i zdrowy więc na pewno nie jesteś zła, uwierz mi znam się na ludziach - dodał nadal się uśmiechając i próbując przekonać ją do tego.

Marika Knight

Roześmiała się kpiąco w głos. - Nie wątp i nie lekceważ. - pokręciła lekko głową. - A zauważyłeś bym była dla Ciebie miła? Dobrze powiedziałeś jeszcze, dłuższe przebywanie w moim towarzystwie grozi chorobą psychiczną. - zasępiła się jeszcze bardziej.

Lucas · Gość

Nadal uśmiechał się ciepło.
- Ze mną już chyba gorzej być nie może - powiedział żartem i zaśmiał się. Po chwili wstał i otrzepał spodnie z trawy.
- Choć, zapraszam Cię na kawę i jakieś ciastko. Co ty na to? - powiedział wesoło i wyciągnął do niej rękę.

Marika Knight

Wzruszyła lekko ramionami i w końcu wstała z ziemi. - Jak wolisz, mnie to obojętne . -powiedziała cierpko. Pomimo tego iż chłopak był przyjazny ona nie potrafiła wyzbyć się swych głupich nawyków bycia chłodną i niedostępną.

Lucas · Gość

-Choć pojedziemy moim samochodem - poweidział wesoło i zaprowadził ją na miejsce. Otworzył przed nią grzecznie drzwi a gdy wsiadła zamknął je. Po chwili sam też znalazł sie w samochodzie.
- Forks czy Port Angeles? - spytał przyjaznym tonem.

Marika Knight

- Może być Forks. - Port Angeles jej się źle kojarzyło, ale nie wypowiedziała tego na głos. Zapięła swe pasy bezpieczeństwa i wbiła się w fotel. - Nie mam ochoty na dalekie wycieczki wybacz. - rzekła starając się lekko uśmiechnąć.

Lucas · Gość

- nie ma sprawy - odparł spokojnie i ruszył.

/Forks/kawiarenka

Gość

//??

Spacerowała sobie po koifach, ot tak. Myślała o tym wszystkim, o Jack'u, o Paulu, o tym, co mówiła jej ciotka. Pierwszy raz w życiu nie wiedziała, co ma robić. Przysiadła na skraju klifu i zaczęła machać nogami wpatrując się w horyzont.

Gość

// kawiarenka

Podjechał na klify i wysiadł. Nagle dostrzegł Amy i podszedł do niej. usiadł obok niej.
- Cześć - powiedział cicho

Gość

Odwróciła głowę i popatrzyła na chlopaka. Na jej twarzy mimowolnie wykwitł uśmiech.
-Cześć. - Odpowiedziała i oparła głowę na jego ramieniu. Chciała się naćpać jego zapachem i mieć wszystko gdzieś. Ale pojawiła się jedna przeszkoda: Jack był przesiąknięty innym zapachem. Różanych perfum, kobiety. Natychmiast się od niego odsunęła, speszona, ale jednocześnie zawiedziona i smutna. - Co u ciebie?

Gość

Zmieszał się trochę bo nie wiedział co odpowiedzieć.
- Jakoś leci a u Ciebie? - spytał patrząc na nią. Widział smutek na jej twarzy jednak nie wiedział co go spowodowało, nie domyślał się po tym jak go ostatnio potraktowała.

Gość

-Ja... - Zawiesiła się i przez chwilę myślała nad tym, jaką idealną historyjkę wymyślić, żeby Jack zobaczył, co stracił. - Ja... U mnie tak jak zwykle. - Westchnęła w końcu. - Nic się nie dzieje. A ty... poznałeś kogoś? - Spytała cicho bojąc się odpowiedzi na to pytanie.

Gość

Westchnął cicho kiedy usłyszał pytanie.
- Tak, poznałem - spojrzał jej w śliczne oczy, które tak uwielbiał

Gość

Zacisnęła zęby. Wiedziała od początku, jaką odpowiedź usłyszy, jednak te 2 słowa były jak strzała prosto w serce. Uciekła spojrzeniem, gdzieś w bok, żeby Jack nie widział, że w oczach ma łzy. - WIęc cieszę się razem z tobą.

Gość

Widział, że odwróciła wzrok.
- Amy - powiedział ciepłym głosem odwracając je twarz ku sobie.
- Co się stało? - pogłaskał ją po policzku. Był tak jakby między młotem a kowadłem. Kocham Amy i bardzo lubił Rosie. Jednak nie chciał być znów odrzucony przez tą pierwszą a Rosie widać, że też go polubiła.

Gość

-Nic. - Mruknęła cicho przełykając łzy. Spuściła wzrok, zeby chociaż na niego nie patrzeć. - Jaka ona jest? Miła, ładna?

Gość

- Widzę przecież - otarł jej łzy z policzków.
- Jest miła, ładna, zabawna - wymieniał wciąż patrząc na nią.
- Proszę popatrz na mnie - uniósł jej twarz znów

Gość

Miła...ładna...zabawna... - Te trzy jakże bez większego znaczenia słowa, wbijały się w jej serce. Bo płynęły z ust Jacka. Bo nie dotyczyły jej. Kochała go i to jak cholera. Tak,że aż wstyd się przyznać. Spojrzała na niego. W jego oczach nie widziała już siebie. Nie było tam dla niej miejsca. Otarła łzy z policzka i odetchnęła.
-Naprawdę nic się nie stało. - Powiedziała na tyle stanowczo, na ile było ją stać.

Gość

Serce aż mu się krajało kiedy widział jej łzy. Nie wiedział o co jej chodzi, przecież nie chciała spróbować od nowa. On po porostu chciał zapomnieć o niej, umawiają się z Rose.
- Proszę nie płacz - nieznacznie się do niej przysunął i objął ją ramieniem

Gość

-Nie płaczę. - Burknęła ocierając ukradkiem łzy. Miała coś nie tak z mózgiem chyba, bo wyraznie dawała mu do zrozumienia, ze go nie chce, a teraz jak sobie znalazł inną to mu się wypłakuje w rękaw. Odsunęła się nieznacznie.
-

Gość

- Amy, możesz mi wyjaśnić o co Ci teraz chodzi? - powiedział już trochę zirytowany.
- Przepraszam nie chciałem - przeprosił żeby nie płakała jeszcze bardziej. Pogłaskał ją po czarnych włosach

Gość

-No o nic. - Mruknęła,zupełnie jak małe dziecko. Podniosła na niego spojrzenie. - Tylko... to nie mialo być tak... Przepraszam.

Gość

- Co miało być inaczej? - spytał patrząc jej w oczy, potem na jej usta. Miał ochotę teraz po prostu się na nią rzucić ale sie powstrzymał.
- Powiedz - poprosił

Gość

-No chyba nie, skoro jest tak, a nie tak jak miało być. - Mruknęła, sama po chwili nie wiedząc, co powiedziała. - Znaczy się... ja nie chciałam... Nie chciałam, zebys kogoś maił. - Wyrzuciła w końcu szeptem, a policzki zapłonęły jej żywą czerwienią.

Gość

Jej słowa dziwnie na niego zadziałały.
- Amy - westchnął - czemu nie powiedziałaś tego wcześniej? Kiedy wszystko było prostsze