Plaża

Julia

-Dasz radę - Julia uśmiechnęła sie do malucha. -Nie wygląda mi na łobuza.

Mark

Niedbale przysłuchiwał się ichniejszej konwersacji. Znów zapadł w stan pół-snu i co jakiś czas odpowiadał tylko półgębkiem:
-Właśnie...

Yasmin · Gość

Zaśmiała się.
- Nie wiem, coś wymyślę - uśmiechnęła się i poprawiła synowi czapeczkę i sweterek.
- Chcesz potrzymać? - spytała Julkę widząc, że Nicky się do niej śmieje.

Julia

Julia spojrzała na Yasmin, a później na malca. Nie miała styczności z małymi dziećmi więc bała się, że zrobi małemu krzywdę. Postanowiła być naprawdę ostrożna.
-Ttak-odpowiedziała niezbyt pewnym ,ale zadowolonym głosem, po czym wyciągnęła ręce w stronę Nicka.

Mark

-Tylko go nie upuść. - Zaśmiał się przekornie.

Yasmin · Gość

- Nie bój się - podała jej ostrożnie malucha.
- Lubi Cię - zaśmiała się widząc uśmiechnięte dziecko tulące się do Julii.
- Wiesz do twarzy Ci z dzieckiem co nie Mark? - zachichotała.

Julia

Spojrzała na Marka swoim "groźnym" spojrzeniem. Dziwnie czuła się z dzieckiem na rękach.
-Do twarzy mi? -zapytała przytulając lekko Nicka - Jakoś nie spieszy mi się do macierzyństwa.

Mark

-Pewnie. - Odpowiedział sennie nawet nie otwierając oczu

Yasmin · Gość

- Wiesz mi też się nie śpieszyło - westchnęła smutno.
- Idź się lepiej zdrzemnij bo oczy Ci się same zamykają - zachichotała do Marka.
- Jest taki śliczny - uśmiechnęła się - no ale oczka to po mamusi ma - powiedziała
dumnie.

Julia

-Oj ma. - powiedziała patrząc na Nicka.
-Mark aż tak Cie nudzimy?-zapytała

Yasmin · Gość

Spojrzała na niego. Już spał.
- Należy mu się trochę snu, był zmęczony - westchnęła i pogłaskała go po policzku.
- Masz ochotę tu siedzieć czy może pójdziemy do domu? Robi się już chłodno - zaproponowała.

Julia

Julia spojrzała na Marka.
-Ale ... -powiedziała -zostawimy go tutaj? Tak samego? -Julia przypomniała sobie przygodę z przed paru godzin.
-Yas, tutaj są wilki, a jeśli coś mu zrobią? -zapytała martwiąc się o Marka.

Yasmin · Gość

Zaśmiała się.
- Zostawimy mu karteczkę, że ma przyjść do mnie i bd ok. A wilki uwierz mi, nic mu nie zrobią - powiedziała pewnie.
- Chodź napijemy się czegoś, zrobię coś dobrego do jedzenia... - chciała ją zachęcić żeby ją odwiedziła , nie chciała być sama.

Julia

Julia bała się o Marka. Sama nie wiedziała dlaczego. Stwierdzi ła jednak, że Yasmine by jej nie okłamała. Podała jej małego.
-A więc idziemy -powiedziała-ale na twoją odpowiedzialność. -uśmiechnęła się do niej.
Ściągnęła kurtkę Marka, po czym podeszła do niego i go przykryła.

/dom Yasmin

Yasmin · Gość

- Na moją - zaśmiała się i położyła Nicka na rękach. Maluch już prawie spał.
/ dom Yasmin

Mark

Usłyszał cichnące kroki. Ni przejął się tym wcale, tylko westchnął i zapadł w mocniejszy sen

Julia

/dom Yasmin

Julia wbiegła na plaże. Zobaczyła, że Mark leży tak jak go zostawiły. Zwolniła i podeszła do niego.
-Wstawaj śpiochu -brutalnie go obudziła.

Mark

-Ała! - Wykrzyknął, obudzony nagle z jakże przyjemnego snu. Spojrzał nieprzytomnie na Julię.
-Aaa... to ty. - Mruknął. Przetarł oczy i podparł się na łokciach.
-Gdzie zgubiłaś mamuśkę, co?

Julia

Zaśmiała sie widząc jego reakcję.
-Nie bądź złośliwy-powiedziała.
-Masz coś co należy do mnie. - uśmiechnęła się do niego.

Mark

-Taak? - Spytał zaciekawiony. Rozejrzał się dookoła.

Julia

-Taak - Julia potwierdziła- kurtka- podpowiedziała.

Mark

Kurtkę zrzucił w czasie snu, było mu za ciepło. Wziął ją teraz do ręki i zaczął obmacywać. W końcu wymacał jakiś twardy przedmiot. Wyjął go i podał Julce.
-Trzymaj. - Mruknął otrzepując się z piasku

Julia

Julia przypatrywała sie mu uważnie.
-Dzięki -powiedziała - I przepraszam że cie tak brutalnie obudziłam.

Mark

-I tak powinienem wstać. - Ziewnął przeciągle. - Dwie godziny snu mi wystarczą.
Uśmiechnął się figlarnie.

Julia

-I co będziesz teraz robić? - zapytała. Była zdziwiona dlaczego ją to interesuje. A interesowało.

Mark

-Nie mam zielonego pojęcia. - Mruknął. A co ją to obchodzi?
-Pewnie poszukam Adama, miał mi załatwić jakąś chatę. - Zupełnie nie wiedział, dlaczego się jej tłumaczy

Julia

-Acha -odpowiedziała, jego mina nie mówiła sama za siebie. Nie spodobało mu się to pytanie.
-Wiesz co?-powiedziała -Wyglądasz dużo lepiej jak śpisz -zaśmiała się lekko.

Mark

Jej śmiech powodował kolejne przyplywy dobrego nastroju.
-Czyżbym był mniej przystojny? - Wypiął dumnie pierś

Julia

Zaśmiała się po raz kolejny.
-Kiedy śpisz zdobywasz sympatie od razu -powiedziała - a kiedy nie, trzeba poczekać aż się nie uśmiechniesz. -posłała mu uśmiech.

Mark

Odpowiedział na uśmiech wyszczerzeniem zębów.
-Teraz lepiej?

Julia

Zaśmiała sie.
-Tak zdecydowanie - zastanawiała sie jak ten chłopak w tak szybkim czasie potrafi się zmienić z aroganta w całkiem fajnego faceta.
Julii przypomniało się, co Yasmin powiedziała jej kiedy zostawiały Marka. - Słyszałam, że nie boisz się wilków. -powiedziała -Masz jakiś specjalny sposób na nie?

Mark

Oho, kłopoty...
Przeciągnął się, niby wyluzowany itp.
-Jak mnie widzą, to uciekają. - Mark powoli popadał w samouwielbienie

Julia

Zaśmiała się.
-Tylko wilki? -zapytała się -Czy ja też mam się bać? .
-Nie wyglądasz strasznie. Raczej smacznie. Gdybym była wilkiem, zjadłabym cie. -powiedziała i po chwili zdała sobie sprawę z bezsensowności swojej wypowiedzi. Uśmiechnęła sie niepewnie.

Mark

Odwzajemnił uśmiech.
-Myślę, że ty też powinnaś się bać. - Miał nadzieje, że Jul nie znajdzie ukrytego sensu w tym zdaniu

Julia

-Ciebie? -zapytała -Phi. Na psychopatę to Ty mi nie wyglądasz.- Zaśmiała się.

Mark

-Jestem psychopatą innego rodzaju. - Uśmiechnął się szczerze. Pierwszy raz od dawna, był po prostu wesoły.

Julia

-Lubie psychopatów -stwierdziła -są nieobliczali.
-I ciężko się z nimi nudzić.- zaśmiała sie.

Mark

-Tu masz rację. Trudno się ze mną nudzić. Więc jak będziesz chciała skakać z kifu, to poproś mnie o pomoc. - Zmarkotniał na wspomnienie tego feralnego dnia

Julia

-Ej co jest?-popchnęła go lekko. - Raczej już nie będę skakała z klifu. -uśmiechnęła się.
-Chociaż, jeśli miałbyś mnie znowu ratować, to jest to kuszące - wspomnienia z tamtego dnia nie były zbyt miłe, ale Julia naprawdę była mu wdzięczna, ze ją uratował. Przy Marku czuła się bezpiecznie.

Mark

-Tylko nie przecholowuj! - Powiedział ostrzegawczo. Nie miał zamiaru ratować jej znów.
-Możesz skakać... ewentualnie... ze mną, ale na pewno nie przede mną.