Plaża

Julia

-Dobra, będę już grzeczna - obiecała - czyli skoczymy kiedyś razem?
-Fajnie by było gdybym dopłynęła do plaży o własnych siłach. - uśmiechnęła się.

Mark

-Na to raczej nie liczę. - Uśmiechnął się kpiąco.
-A skakać możemy już. - Wzruszył ramionami.

Julia

Julia popatrzała na niego. Jej oczy się zaszkliły. Pobiegła w stronę klifu.
-no to na co czekasz?-krzyknęła za nim.

Mark

Okres dojrzewania jej nie służy.
Podniósł się, zarzucił kurtkę na plecy i wziął do ręki plecak. Podreptał za Julią.

/Oboje -> Klify [ty zaczynasz xD]

Julia

/klify

-Ale było fajnie -stwierdziła z uśmiechem. Kiedy tylko Mark położył ją na pisaku zrobiło się zimno, ale postanowiła dać odpocząć Markowi. Nie była zbyt zmęczona. Nie miała czym się zmęczyć, a Mark spory kawałek "cumował" ją do brzegu.

Mark

Nie był zmęczony. Za to widział, że Julia trzęsła się jak galareta.
-No chodź. - Mruknął przygarniając ją do siebie ramieniem.

Julia

Julia przysunęła się do chłopaka. Był tak przyjemnie ciepły. Jak zawsze zresztą. Jak to w ogóle możliwie?
-Mark... - zaczęła -ty zawsze jesteś taki ... ciepły?-spytała niepewnie.

Mark

-Błąd genetyczny. - Zaśmiał się, trochę nerwowo. Chciał nieco rozluźnić atmosferę.

Julia

-Znowu jakaś choroba? -zapytała udając, że marudzi. -Rozdwojenie jaźni, błędy genetyczne, co jeszcze ukrywasz? -zaśmiała się, po czym usiadła i przyjrzała się jego stopie. Wróciła do pierwotnej pozycji. - Sprawdzałam tylko, czy nie masz 6 palców. -znów sie zaśmiała.
-Jest jeszcze coś czego o tobie nie wiem, a powinnam wiedzieć?-zapytała.

Mark

-Wiele rzeczy. - Odpowiedział takim tonem, jakby opowiadał jakąś starożytną baśń. Uśmiechnął się cwanie.
-Ja o tobie też nie wiem wiele...

Julia

-Bo we mnie nie ma nic ciekawego - stwierdziła - Za to chętnie dowiedziałabym się jeszcze czegoś o tobie. - uśmiechnęła się.

Mark

-Ooo nie! - Zaprotestował gorąco. Nie da se w kasze dmuchać, a co!
-Dwie informacje o tobie, jedna o mnie. - Postawił jej ultimatum.

Julia

-Ej! To nieuczciwe! -oburzyła się.
-No dobra, niech Ci będzie. A jakiego typu informacje masz na myśli?zapytała.
-I Ty zaczynasz, skoro ja mam więcej. -uśmiechnęła się.

Mark

-Nie powiedziałem, że będzie fair. - Mruknął z tryumfalnym uśmiechem.
-Więc pochodzę z Irlandii, skąd musiałem zwiać. - Taa, to była bardzo przydatna informacja XD

Julia

-Irlandia?-zapytała zaciekawiona. - Koniczynki, skrzaty i skarby na końcu tęczy? -zaśmiała się - uciekać z takiego miejsca?
-Ja jestem z Florydy. Miasto zwane Pensacola -powiedziała - właściwie to zostałam zmuszona do przeniesienia się do tej deszczowej krainy. -uśmiechnęła się niepewnie.

Mark

-Ja miałem dwa wyjścia: albo zwiewać, albo... No w każdym razie to drugie jest mniej przyjemne. - Zapędził się trochę. Ale przecież nie mógł powiedzieć Julce, że musiał uciekać, bo innaczej irlandzka sfora zrobiłaby z nim porządek raz na zawsze...

Julia

-Aaa -Julia się zamyśliła - czyli nie byłeś dobrym chłopcem. - uśmiechnęła się łobuzersko. Zauważyła, że Mark raczej nie chciał o tym mówić.
-Dobra, więc druga informacja o mnie. Hmm ... Uwielbiam rysować. Wszystko co się rusza i nie rusza. Chciałabym narysować kiedyś jakieś dzikie zwierze, ale to raczej trudne do spełnienia ... -przypomniała sobie tego pięknego wilka. Żałowała, że nie wyciągnęła wtedy kartki i go nie narysowała. - Na przykład wilka, są takie piękne i -urwała, gdyż zdała sobie sprawę, że sie rozgadała.
-Teraz Ty. -uśmiechnęła sie.

Mark

Uśmiechnął się tajemniczo. Jako, że nie był nigdy zbyt rozsądny i rzadko przy pięknych pannach myślał trzeźwo, to i teraz do łba wpadł mu dziwny pomysł.
-Opowiedz wszystko o sobie, a ja ci załatwię wilka. Żywego. - Zaproponował z uśmiechem

Julia

Spojrzała na niego nie pewnie.
-Chcesz się wymigać od gadania? -zapytała- A może chcesz żeby mnie ten wilk zjadł?-zaśmiała się - miałbyś spokój przynajmniej.
Jego propozycja była dla niej bardzo kusząca.
-Powiedz mi w jaki sposób masz zamiar załatwić mi tego wilka i co chciałbyś wiedzieć?

Mark

-Chcę wiedzieć wszystko, a na wilki mam swoje sposoby. - Mruknął uśmiechając się pod nosem

Julia

-Coś już o tym słyszałam - zaśmiała się.
-A co z Tobą? Ty będziesz o mnie wszystko wiedział, a ja nic po za tym, że jesteś niegrzecznym chłopcem? -zapytała.
-Tak to ja się nie bawię - udawała obrażoną.

Mark

-Taak? Nie to nie. - Obojętny ton. Wstał i skierował się w stronę drzew. Wszedł do lasu i głęboko, głęgoko, znalazł wepchnięty do dziupli plecak. Kiedy był pewien, że Julia nie może go zobaczyć, rozebrał się, wrzucił ciuchy do plecaka, który wylądował w prowizorycznej kryjówce i przemienił się w wilka. Lekkim truchtem wbiegł na 4 łapach na plażę.

Julia

Julia spojrzała za nim. Żałowała swoich słów, gdyż sprawiły, że odszedł. Zrobiło jej się zimno.
Nagle zobaczyła wilka, który wybiegł z lasu.
-To ty -krzyknęła. To jego widziała już prędzej. Nagle pożałowała, że jest w samej bieliźnie i nie ma gdzie go narysować. Jej torba z szkicownikiem i ołówkiem. Nadal leżała na klifie.
Uśmiechnęła się smutno do wilka.

Mark

Podpełznął do Julii powoli. Wzbudziły się w nim te same oczucia, co poprzedniego razu: czuł do niej niechęć i pociąg jednocześnie. Usiadł obok i obserwował ją dokładnie swoimi ślepiami. Znając jego naturę wzrok zatrzymał się na staniku dziewczyny

Julia

Julia popatrzyła na zwierzaka.
-Ty zboczuchu! - zaśmiała sie i pogłaskała go po głowie. Wpatrywała mu sie w ślepia. Były piękne.
-Jak mnie znów znalazłeś? -zapytała z rozbawieniem. Czy to normalne? Ja gadam z wilkiem-zaśmiała się z siebie.

Mark

Zamrugał ślepiami. O nie... Tak łatwo nie będzie... - Uśmiechnął się po wilczemu. Siedział w miejscu nieruchomo czekając na kolejny ruch Julii.

Julia

Julia zaczęła myśleć, jak sprawić, żeby wilk poszedł z nią na klify i dał się narysować.
Powoli wstała i odeszła kawałek od wilka.
Wilk siedział na swoim miejscu.
-Do nogi! -Krzyknęła, ale wilk nie zareagował. Zaśmiała się.
-Eee, nie podoba Ci się? -zapytała gdy wilk lekko wyszczerzył kły.
-No chodź-zawołała-proszę.

Mark

Wstał i cofnął się pó metra. Teraz górę brała jego ludzka część. Niech się dziewczyna boi. W końcu powinna. Warknął cicho.

Julia

Julia spojrzała na wilka. Wyglądał jakby szykował się do ataku. Bała się, jednak było w nim coś, co sprawiało, że Julia wiedziała, a przynajmniej miała taką nadzieje, że krzywdy jej nie zrobi.
-No nie bądź taki, noo ... -powiedziała.Spojrzała na wilka.
-Dobra Ty tu rządzisz. - stwierdziła, po czym klapnęła na ziemie z założonymi rękami.

Andrew

Drew, jak to Drew, musiał siedzieć na plaży. No innej opcji nie było. No może ewentualnie klify. Albo las. Ale to musiało być spokojnie miejsce. Ręce w kieszeniach, zmierzwione brązowe włosy, przetarte jeansy i jakaś ciemna koszulka. Ot co, cały Andrew. No i jeszcze lekki uśmiech błąkający się na ustach. Omiótł plaże spojrzeniem i ruszył w stronę brzegu.

Julia

Spojrzała na wilka. Stał nadal w tym samym miejscu, jakby się zastanawiał co zrobić. Albo jakby sam nie wiedział, czy chce do niej podejść czy nie.
Rozejrzała się po plaży. Z drugiej strony szedł jakiś chłopak. Bosko -pomyślała ironicznie Julia. Siedziała sobie w samej bieliźnie na plaży, czekając na wilka. Fajnie to musi wyglądać -pomyślała i oplotła sie szczelniej dłońmi, gdyż zaczęło się robić jej zimno.

Yasmin · Gość

/ dom Yasmin

Przyszła na plażę trzymając na rękach Nicka. Zobaczyła Julię i wilka .
- Mark... - pomyślała. Wolała im już nie przeszkadzać więc ominęła ich szerokim łukiem.
Przeszła dalej. Siedział tam jakiś chłopak. Przysiadła niedaleko niego. Nie chciała nikomu przeszkadzać.

Mark

Okrążył ją powoli nie spuszczając wzroku z jej twarzy. Powiódł wzrokiem za jej spojrzeniem i ujarzał jakiegoś gościa idącego po plaży. świetnie.
Zataczanie kolejnego koła skończył za dziewczyną, kładąc jej pysk na ramieniu i grzejąc plecy sierścią.

Andrew

Spojrzał na Yasmin, uśmiechnął się lekko, jak to on tym swoim zaraźliwym uśmiechem, spojrzał na dziecko, uśmiech mu się nieznacznie poszerzył. Wrócił do obserwowania fal, co jakiś czas zerkając w stronę " rozmawiających".

Yasmin · Gość

Uśmiechnęła się do chłopaka ciepło.
- Co tak sam siedzisz? - zapytała z uśmiechem . Próbowała zapanować nad małym łobuzem, którego ciągnęło w stronę chłopaka.
Na sekundę spojrzała na Julię i Marka krzywiąc się trochę

Andrew

- Lubię spokój...hałas mnie irytuje.
Wyjaśnił z lekkim uśmiechem, spojrzał na chłopca, pogładził go po głowie.
- Ale towarzystwo, również nie jest złe.

Yasmin · Gość

Zaśmiała się.
- Masz rację. - spojrzała z uśmiechem na malucha.
- Ostatnio nie mam szczęścia do towarzystwa - westchnęła.
- Przyjemnie tu ale byłoby jeszcze lepiej gdyby nie to - wskazała głową na Julię i Marka.

Andrew

- Dlaczego?
Uniósł brew.
- Widać chłopak cos do niej czuje.
Wzruszył ramionami, podrzucił kamyk i rzucił go do wody.

Yasmin · Gość

Westchnęła.
- Właśnie dlatego. Ale nie będę się smucić przez jakiegoś tam faceta. - dodała i spojrzała na lecący kamień.
- Może Julia będzie z nim szczęśliwa a on z nią - uśmiechnęła się i jedną ręke zanużyła w piasku.

Julia

Julia poczuła przyjemne ciepło wilka na plecach. Przytuliła twarz do jego pyska. Był taki miły w dotyku. Ciekawe gdzie poszedł Mark-zastanowiła się.
Spojrzała w bok. Czyżby to Yasmin z Nickim siedziała obok chłopaka? Julia nie miała zamiaru przerywać im rozmowy.